from nagaoka with love

Bermula bulan 8 yang lepas, Ari dah tak pakai diaper kat sekolah, sebaliknya hanya pakai panty.   ya, di sekolah saje yea ...Sebenarnya toilet training dah bermula since dia umur setahun lagi tapi start birthday dia yang kedua arituh barulah dia dapat lesen utk pakai panty kat sekolah. Dalam sehari, saya bwk balik either satu or tak de langsung diaper yang kotor.  Kat rumah pon kecuali buang air besar, Ari hanya akan kencing bila ditanggalkan diapernyer untuk tujuan mandi atau cebok. Di sekolah, dia memakai panty sepanjang masa, ke mana2 even dalam majlis2 rasmi sekolah macam birthday party yang dihadiri ramai orang termasuk parents tuh.  Yang menjadi isu di sini ialah cikgu-cikgu Ari yang begitu berani dan yakin dengan training yang mereka lakukan sehingga membiarkan Ari dan kawan-kawannya "berkeadaan begitu".  Apa yang membuat saya betul-betul salute ialah pada minggu lepas mereka ada bus trip ke pets' shop, dan budak-budak kecik nih hanya memakai panties sahaja sep

Setiap kali anak-anak meminta saya/suami membelikan sesuatu, kami akan meneliti barang tersebut dahulu sebelum akhirnya membuat keputusan untuk membeli atau mengeluarkan kenyataan berikut, " oooh....yang nih mahal la, tak cantik. nanti papa belikan yang lagi murah n laaaaaaagi cantik eh" Dada nampaknyer paham dan menerima alasan tersebut walaupun kadang-kadang menunjukkan protesnyer dalam diam.  Ari, memang tak paham. bagi sajalah alasan apa2 pon dan cubalah alih  perhatiannyer, dia akhirnya lupa. Oleh sebab selalu sangat mendengar alasan macam tuh, skang bila nak minta dibelikan sesuatu Dada akan bertanya, " Mama, yang nih mahal tak?" Setiap malam, masa saya memakai pelembap muka Ari juga akan minta sedikit untuk diletakkan di mukanya. Tegah saya "Eh, tak boleh dik..yang nih mahal nih".( ya, pelembap yg saya guna skang mmg paling mahal dlm sejarah hidup saya*ngehehe*) Dan selepas daripada itu, setiap kali dia nampak saya memakai pelembap, dia aka

yukidoke atau salji cair, satu pemandangan di banjaran echigo sekitar nagaoka-shi. the sketching one thing about drawing, no lying. the more you want to make it real, the more you have to do exactly like the original one. no exemption even the small n tiny thing, everything is important. gambar asal by T.Kobayashi

my sister and me are totally two different person.  though she is the only sister i have, we seemed not to get along in anyway, anythings we do since small.  she is so fashionable, up to date, easygoing  and may be a little bit prettier. and me the vice versa one: like any other mak cik yang agak outdated specially psl fashion n make-up,  not-so-easy-going person, and agak kolot psl couple or boyfriends and so forth...the differences makes us far and she/me is not the person that we trusted each other to tell about the secret or the girls talk that supposed to be at the teenager time.  ours are full of gaduh, gaduh n gaduh....selalunya mak lah jadi orang tengah yang mententeramkan keadaan. dada n ari and now, it seems to replay when i see ari and dada.  they play together at first, bergelak ketawa, bergurau senda berdua sebelum akhirnya menepuk sana, menepuk sini, pukul sana, pukul sini, then bergaduh dan akhirnya menangis. Dada mungkin boleh bersabar pada awalnya, mengalah dan membi

nih updates tuan punya blog. 1. mendeko kek tetiba jek rasa teruja nak mendeko kek lately, lebih2 lg bila tgk ita n kamalia beria-ia mendeko. last week jek buat 2 biji kek coklat, semata-mata sbb nak mendeko. actually selalu jgk buat kek, tapi kek bodo jek la yang x de deko-deko nih.  bila dah deko nih, selera nak mkan tuh bertambah lagi la... kek 1 kek 2 rasa kek nih memang sedap dah, tapi bab finishing tuh x brapa nk comeyy...takpe..takpe practice makes perfect kan? pas nih, bercita-cita nak buat kek cheese plak, tapi nak carik bahan memang masalah besar kat sni. akan diusahakan, insyA.. 2. mengait tetiba jek rasa nak mengait semula lepas tengok orang lain mengait. dan kalu nak tahu, japanese memang terror bab kait mengait nih.  kalu tengok buku-buku mengait, comey-comey suma pattern nyer n rasa nak buat suma. Penahlah tolong mak kait cebek (chair back??) time muda-muda dulu.   Sebenarnya xde plan nk kait apa, just nk polish balik kemahiran yang dah semakin lupa.  So mula nga

Yang nih video khaleeda masa music festival 11 October yang lepas.

Semalam secara tak sengaja tertengok trailer filem nih, dan terpegun sebentar.......... Hikayat nih pernah terbaca dulu-dulu time sekolah tapi dah lupa.  Perkara besar tentang filem ini yang membuat saya terpegun ialah sinematografinya yang sangat cantik dan real.  Aksi-aksi pertarungan nampak hidup dan bagaikan menonton filem hollywood, braveheart.  Kalau macam inilah filem melayu, saya tumpang bangga dan gambira. Ini adalah sebuah filem epik yang penuh aksi dengan watak-watak mitos yang sarat dengan penggunaan CGI arahan Yusry KRU. CGI or Computer-generated imagery is the application of the field of computer graphics or more specifically 3D computer graphics to special effects in films, television programs, commercials, simulators and simulation.  selain menelan belanja yang besar iaitu sebanyak 8juta, filem ini juga menggunakan kumpulan seni mempertahankan diri yang berpengalaman yang pernah turut serta dalam filem police story dan rush hour dan mendapat pengesahan dari 34 bua